Suriname

24-10-2016 Maandag
Het is eindelijk zover ik kon gaan vertrekken naar Suriname. Mijn spullen waren ingepakt de afscheid genomen van iedereen. Toen ik door de douane was begon mijn avontuur. Gelukkig kon ik de gate snel vinden, de weg was makkelijker als dat ik gedacht had. Toen ik bij de gate aan het wachten was zat er een oude man met de stewardess te praten. Hij stelde elke keer de vraag wanneer hij in mocht inchecken omdat hij zo graag naar Suriname wilde en niet kon wachten. Toen we mochten is die meneer ook als eerste naar binnen gegaan. Eenmaal gesetteld in het vliegtuig merkte ik de Surinaamse sfeer al, ik heb in mijn vlucht volgens mij de helft van het vliegtuig gesproken, het was leuk om te zien hoe iedereen met elkaar contact legde en dat het zo makkelijk ging. Je zag ook mensen van voor in het vliegtuig naar achter komen om met mensen te praten. Heel veel mensen die ik gesproken heb kwamen ook op visite voor familie. En waren al moederlijk voor me ze wilde hun nummer al af geven voor noot gevallen zodat ik niet allen was. Toen ik geland was ik gelukkig zo door de douane. Alleen me koffer duurde helaas wat langer maar Chico stond er gelukkig al op mij te wachten. Van af het vliegveld naar het huis rijden duurde ongeveer anderhalf uur maar dat maakte niet uit Chico had veel te vertellen en legde ondertussen ook uit wat voor buurten er waren. Zo heb je de Indonesische buurt met mensen die uit Indonesië komen, en heb je Afghaanse buurt komen uit Afrika. Zo zijn er nog veel meer buurten, wel leuk want Chico legde ook uit dat allen feesten van het land ook mee komen. Eenmaal aangekomen bij het huis was het al goed druk maar wel gezellig. Had ook eerst snel ff mijn bed opgedekt voordat ik naar binnenplaats ging waar al paar huisgenoten zaten. Geeft wel een gezellige sfeer in het huis zoon gemeenschappelijke ruimte waar alle kamers op uit komen. maar hield het niet lang vol om nog op te blijven je word toch moe van het vliegen.
25-10-2016 Dinsdag
Vandaag was ik al weer vroeg wakker door de warmte ‘denk toch even wennen’, maar gelukkig was ik niet de enigen want iedereen is hier wel rond 7 uur op om naar stage te gaan of door de hitten niet te kunnen slapen. In de ochtend zag ik ook weer veel nieuwe gezichten maar de sfeer in het huis is echt gezellig je merkt dat het ook echt groep is waar je gezellig mee op stap kan voor uitjes. Om 10 uur werd ik door Chico op gehaald om me een beetje wegwijs te worden in Paramaribo maar je moet me hier nog niet alleen op pad sturen dan verdwaal ik denk. Chico had me een speciale plaats laten zien met een beetje geschiedenis van Suriname. We zijn naar het fort Zeelandia geweest waar vroeger een bezetting was van het leger, daar in de buurt was ook een open plaats waar vroeger de slaven werden gestraft als ze niet luisterden. Nu word het gebruikt voor speciale gelegenheden zoals vogelzang wedstrijden. In buurt van Fort Zeelandia stond ook een monument voor de soldaten die gesneuveld waren tijden de burger oorlog. En er stond een beeld van koningin Wilhelmina die op het huidige onafhankelijkheidsplein staat in Suriname, dit hadden ze gedaan om Koning Wilhelmina te eren en te bedanken. Na de geschiedenis zijn we naar supermarkt gegaan om bosschappen te doen want ik had nog niks in huis. Toen ik de supermarkt in liep keek ik me ogen uit ‘ik hoef hier niks te missen ‘ wan alles was ze hier hebben is het zelfde als in Nederland, alleen sommige dingen hebben ze hier meer. Dus ik heb lekker me Hollands ontbijt mee kunnen nemen. Toen thuis kwam met de booschappen was iedereen bijna thuis van het huis. Dat word veel namen onthouden, maar het is wel gezellig. In de middag heb ik met men huisgenoten lekker in het zwembad gelegen om af te koelen en voor te bereiden om te gaan koken. heb de eerste avond maar voor een soepje gekozen had niet zoon honger gelukkig was er een huisgenoot die met me mee deed. Maar moest de soep nog wel gaan halen dat deden we op de fiets. Maar ik kwam er al snel achter dat ik aan de verkeerde kant reed. Want ze rijden hier aan de linker kant plaats van rechts, en ik begon verkeerd en hoorde als snel van me huisgenoot de anderen kant want anders hoor je veel getoeter. Gelukkig heb ik het overleeft haha. Na het avond eten ben ik niet veel meer gaan doen was zo moe dat ik op tijd mijn bed was ingekropen.
26-10-2016 Woensdag
Vandaag was ik al vroeg op omdat Chico om 8 uur op de stoep zou staan om naar het consulaat te gaan. we dachten dat we daar lang bezig zouden zijn maar waren er al binnen een kwartier weg. Dat was wel een opluchting alleen moesten we nu wel even wachten omdat ik een afspraak had op stage om 10 uur. Dus ik kreeg van Chico maar een rondleiding door een ander gedeelte van Paramaribo ‘wat is de stad toch groot’. Ik heb met de rondleiding de universiteit gezien van hier waar allen opleidingen zitten want er is geen anderen universiteit. Daarna zijn we naar winkelcentrum gegaan zodat die me kon wijzen waar de bioscoop is om eventueel op dinsdag heen te gaan want dan is het de helft van de prijs. Zo hebben we de tijd toch kunnen opvullen tot 10 uur. Mijn eerste indruk van stage was zeer positief. Alleen ik kan op mijn blog er niet veel over schrijven vanwege preventie van de kinderen (wat ik heel goed begrijp). Maar nu ik het heb gezien heb ik echt zin om aan de gang te gaan. Ik denk dat ik er veel van ga leren en mag vrijdag al beginnen. Toen thuis kwam waren er huisgenoten die uit de nachtdienst kwamen al weer wakker en wilde de stad in. Ben toen mee gegaan maar gelukkig waren hun erbij want anders was ik echt verdwaalt. We zijn toen in souvenir winkeltje geweest omdat huisgenoten ook bijna weg gaan. Na de inkopen zijn we naar restaurant Zus&Zo geweest, daar hebben ze echt lekker eten! en gelukkig was het koel want door de stad lopen krijg je het wel warm van. Eenmaal weer terug in het huis was het ook snel het zwembad inspringen om af te koelen. En een voor een kwamen ook allen huisgenoten in het zwembad liggen om af te koelen ‘wel gezellig zo’. Voor het avond eten zijn we met 5 naar indofair gegaan om te eten. Dit feest is opgezet voor Indonesische mensen. Daar vieren ze dat ze zolang in Suriname zijn, dit doen ze elk jaar. Je zag ook bij de indofair allemaal kraampjes staan met traditionele jurken was wel echt mooi om te zien. Een huisgenoot heeft ook jurk gekocht omdat het precies goed was voor haar stage. En twee anderen huisgenoten hebben op de markt Hanna tatoeage laten zetten op hun hand. Ze gaf uitleg erbij dat het voor geluk stond, en dat het goed was voor je lichaam omdat het uit planten is gemaakt. Toen we de kraampjes hadden gezien zijn we gaan eten, ‘oooh wat heeft het eten toch gesmaakt’ ik weet alleen niet wat ik heb gegeten omdat ik het niet kan uitspreken haha. Maar we waren er van 7 tot 10 uur in de avond geweest was echt gezellig met life muziek en dans.